وقت رفتنت

پاییز بود وقتی که تو رفتی

بهار عمرمن بودی ورفتی                           

زمستان شده روزگارم بعدازتو

گرمای دستانت رامیخواهم من ازن                   

ماندزمستان برایم تمام عمر

بی تو نشددیگرهیچ روزم بهار                     

رفتی وباخود بردی

هرانچه که داشتم زمن ربودی                

گذشت همه عمرم به ناله وفغان  تونیامدی وشد چشمانم به خون گریان                

بگذشت عمری ونشددستانم  

وصله به دستان چوخورشیدت نازنینم                 

توبرفتی وبگذشت تمام عمرمن 

درسیاهی وسردی ویخ مردگی جان من               

چوبودیتوبودی خورشید زندگانی ام

برفتی وباخود بردی گرمای خانه ام               

وقتی رقتی باران بود

جاده خیس ردپایت را ربود                      

طعم سفریادم را زتو گرفت

غبارغربت بردامنت نشست                       

....

توبودی و جاده بودم غروب عشق

من ماندم و افق و مرگ تدریجی یک عشق                        

.....

 

نظرات شما عزیزان:

رضا

ساعت17:56---1 مرداد 1392

نایس

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط Bahar bano در 16:29 | |